قوز قرنیه و علائم آن:

قوز قرنیه یک بیماری پیشرونده چشم است که در آن انحنای طبیعی قرنیه به هم می‌ریزد و یک شکل مخروطی به خود می‌گیرد. این انحنای مخروطی باعث انحراف نور از مسیر طبیعی خود در چشم و در نتیجه اختلال دید می‌شود. به هم خوردن شکل قرنیه باعث نزدیک بینی پیش‌رونده، آستیگماتیسم نامنظم و تاری دید می‌شود. حساسیت به نور و مشکلات دید در شب نیز از علائم قوز قرنیه هستند.

دلایل ایجاد قوز قرنیه:

گرچه دلیل اصلی ایجاد قوز قرنیه هنوز به طور کامل شناخته نشده است اما عوامل خطر ایجاد کننده آن عبارتند از:

  مالش شدید چشم‌ها
  اختلالاتی مثل به هم خوردن تعادل آنزیم‌های قرنیه
  استعداد ژنتیکی فرد
  در معرض قرار گرفتن بیش از حد با اشعه ماورابنفش خورشید
  زندگی در ارتفاعات بالا (فشار کم اتمسفر)
  سابقه حساسیت فصلی شدید

درمان قوز قرنیه:

مشکل دید در انواع خفیف قوز قرنیه به کمک عینک یا لنزهای تماسی سخت حل می‌شود اما با پیشرفت بیماری، عینک و لنزهای تماسی نمی‌توانند به طور کامل مشکل دید را حل کنند. درمان‌های جراحی مختلفی برای برطرف کردن قوز قرنیه و توقف پیشرفت آن وجود دارند که در ادامه توضیح داده می‌شوند.

Collagen Crosslinking-CXL

روش Collagen Crosslinking-CXL به صورت سرپایی و با بی‌حسی موضعی به کمک قطره‌های چشم انجام می‌شود. اطراف چشم‌ها تمیز می‌شوند و به کمک وسیله خاصی پلک‌ها باز نگه داشته می‌شوند. لایه اپی‌تلیوم قرنیه به آرامی برداشته می‌شود. سپس به فواصل زمانی، قطره‌ ریبوفلاوین (نوعی ویتامین B) با فواصل مشخص روی قرنیه ریخته می‌شود تا به طور کامل در چشم نفوذ کند. در این مرحله، اشعه ماورابنفش (UVA) بر روی قرنیه تابانده می‌شود. این کار باعث افزایش اتصالات عرضی کلاژن در قرنیه، در نتیجه استحکام قرنیه و توقف پیشرفت قوز قرنیه می‌شود. لنز تماسی خاصی به عنوان پانسمان تا چند روز روی چشم‌ها گذاشته می‌شود.

دوران بهبودی

بعد از جراحی احساس وجود جسم خارجی در چشم، ریزش اشک و حساسیت چشم‌ها به نور تا چند روز اول طبیعی است. خوابیدن و استراحت چشم‌ها در اتاق تاریک باعث کاهش این علائم می‌شود. آنتی‌بیوتیک و قطره‌های استروئیدی طی دوران بهبودی تجویز می‌شود. معاینه منظم توسط پزشک، با فواصل مشخص، لازم است.

حلقه‌های داخل قرنیه

یکی دیگر از روش‌های اصلاح قوز قرنیه استفاده از قطعات کوچک نیم‌دایره‌ای پلاستیکی است که در ضخامت لبه خارجی قرنیه قرار داده می‌شوند. این قطعات در اندازه‌ها و ضخامت‌های مختلفی وجود دارند و انواع مختلفی از آن‌ها از لحاظ تجاری موجود هستند که از جمله Intacs و Keraring را می‌توان نام برد.

حلقه داخل قرنیه Intacs

Intacs قطعات حلقوی مانندی است که درون قرنیه قرار داده می‌شوند. Intacs ها از مواد زیست‌سازگار همانند لنزهای تماسی ساخته شده‌اند، در نتیجه خطر ایجاد عوارض جانبی به ندرت وجود دارد. بعد از ریختن قطره‌های بی‌حسی در چشم، جراح با لیزر فمتوسکند یک تونل برای جای‌گذاری قطعات در چشم ایجاد می‌کند. سپس یک یا دو قطعه Intacs در لایه میانی قرنیه قرار داده می‌شوند. فرآیند جراحی برای هر چشم حدود 15 دقیقه طول می‌کشد. اندازه و محل قرارگیری قطعات Intacs بر اساس شکل قرنیه هر فرد مشخص می‌شود. هدف از قرار دادن Intacs ها، تغییر شکل دوباره قرنیه و صاف شدن بی‌نظمی‌های سطح قرنیه است که باعث بهبود دید می‌شود. این قطعات می‌توانند پیشرفت قوز قرنیه را به تأخیر بیندازند. بر اساس شدت قوز قرنیه بعد از جراحی، ممکن است برای داشتن دید کامل استفاده از عینک یا لنزهای تماسی همچنان لازم باشد. حلقه‌های درون قرنیه روشی با حداقل تهاجم است و یک روز بعد از جراحی فرد می‌تواند به فعالیت‌های معمول خود برگردد. استفاده از قطره‌های چشم به مدت 1 تا 2 هفته بعد از جراحی لازم است. هر زمان که لازم باشد این قطعات می‌توانند از چشم به طور کامل خارج شوند یا با افزایش سن، قطعات جدید با ضخامت متفاوت جایگزین آن‌ها شود.

حلقه داخل قرنیه Keraring

Keraring قطعه حلقه مانند دیگری است که درون استرومای قرنیه قرار داده می‌شود. Keraring نیز برای درمان اکتازی (تغییر شکل‌های نامعمول) قرنیه و کاهش خطاهای مرتبط با قوز قرنیه استفاده می‌شود. مراحل جایگذاری این نوع حلقه همانند Intacs است.

 

منابع