یکی از روشهای پيوند قرنيه، پيوند نافذ است كه در مواردي با پيش آگهي خوب، مانند قوز قرنيه موفقيت آن بيش از 95 درصد است.
دكتر مهدي حسيني تهراني، مؤسس بخش قرنيه دانشگاه علوم پزشكي تهران و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران- واحد علوم پزشكي تهران – گفت: به دليل نبودن رگ خوني در قرنيه، واكنش‌هاي ايمني كمتر اتفاق مي‌افتد و موفقيت عمل پيوند بنا به شرايط بيمار به بالاي 90 درصد مي‌رسد. همچنين از ديگر عوامل مساعد پيوند قرنيه مي‌توان به طبيعي و يكسان بودن ضخامت قرنيه، عدم وجود التهاب داخل چشمي، عدم دفع پيوند قبلي در اثر واكنش‌هاي ايمني شناختي، طبيعي بودن فشار چشم و عدم وجود اختلالات اشكي و پلك اشاره كرد
وي افزود: سابقه پيوند قرنيه در دنيا نزديك به دو قرن است كه در پيوندهاي اوليه با عدم شناخت واكنش‌هاي ايمني، دهنده‌هاي حيواني مطرح بوده است كه با شناخت همسازي و سازگاري نسجي و همچنين توجه به بافتهاي مشابه ضرورت استفاده از دهنده‌هاي انساني مطرح شد. در ايران نيز اولين بار پيوند قرنيه در سال 1330 در بيمارستان فارابي تهران، توسط مرحوم پروفسور شمس انجام شد
از ابتداي سال 1364 در مراكز چشم پزشكي تهران، بخشهاي تخصصي اين رشته تأسيس شد و پيوند قرنيه روال علمي و جدي خود را آغاز كرد كه بعد از چند سال منجر به تأسيس بانك چشم در ايران شد. هم اكنون بانك چشم ايران به صورت مقطعي به عنوان منبع ارسالي چشم به كشورهاي مجاور عمل مي كند و همچنين نياز كلي كشور را نيز تأمين مي نمايد
دكتر تهراني در خصوص نوع دهنده قرنيه گفت: نه از لحاظ اخلاقي و نه از لحاظ جنبه قانوني، دهنده زنده پيوند قرنيه وجود ندارد و تنها فرد مرده كانديد مناسبي براي اهدا شمرده مي‌شود
سلولهاي پوششي قرنيه بعد از فوت انسان تا 6 ساعت در شرايط معمول زنده مي مانند و پس از آن در محيط هاي كشت سلولي خاص و در درجه حرارت 4 درجه بالاي صفر مي‌توان 3 تا 5 روز قرنيه چشم را در شرايط كيفي مناسب نگه داشت كه در اين موارد براي حمل به شهرستان از آن استفاده مي‌شود
ایشان بيان داشت: متأسفانه در همه كساني كه كارت اهداء عضو دارند، امكان پيوند وجود ندارد. بر روي فرد فوت شده پيش از پيوند و به صورت روتين آزمايشات مختلفي از نظر بيماري هپاتيت، HIV، هاري، جنون گاوي و.. انجام مي شود كه در صورت مثبت بودن علي‌رغم كارت اهداء، دهنده مناسبي به شمار نمي روند. همچنين كساني كه در اثر بيماري هاي خاص و انواع مسموميت ها و يا مصرف بعضي داروها فوت مي شوند نيز كانديداي مناسبي براي اهداء نيستند
اين عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اينكه شايع ترين علت پيوند قرنيه عوارض ناشي از تراخم بوده افزود: هرچند كه امروزه نياز به اين نوع پيوند به دليل تبديل تراخم كوركننده به غيركوركننده كاسته شده است اما به طور كلي دلايل مختلفي كه باعث كاهش بينايي مي‌شوند، مي‌توانند پيوند قرنيه در چشم فرد بيمار را به دنبال داشته باشند كه از آن جمله مي توان به قوز قرنيه كه نازكي قرنيه را در پي دارد، بيماري تبخال چشمي كه باعث پارگي قرنيه مي‌شود، بيماريهاي مادرزادي و زخم‌هاي غيرقابل كنترل عفوني قرنيه كه دليل كدورت مي شوند اشاره كرد
وي گفت: هرچقدر ميزان التهاب چشم و اشكالات سطح چشم مثل خشكي چشم و يا كاهش تعداد سلولهاي بنيادين بيشتر باشد، شانس دفع افزايش مي يابد كه در اين موارد با استفاده از روش پيوند سلولهاي بنيادين و افزايش سلولهاي سطح خارجي چشم، اقدام به پيوند قرنيه مي شود تا از ميزان دفع و تخريب قرنيه پيوند شده كاسته شود.
دكتر تهراني توجه افراد را به علائم كاهش بينايي جلب كرد و گفت: هر فردي كه احساس مي كند دچار كاهش بينايي يا علائم تحريكي (مخصوصاً در بيماران پيوندي) شده است، بايد سريعاً به چشم پزشك مراجعه كند كه در صورت درمان سريع پس از عمل پيوند قرنيه كه عبارت است از تعويض قسمت شفاف كره چشم، كه در جلوي عنبيه به صورت پرده ديده مي شود و از پهلو به شكل گنبد است. مي توان شفافيت پيوند را حفظ و ديد بيمار را احيا نمود
ايشان خاطرنشان كرد: فردي كه كانديداي عمل پيوند قرار مي گيرد در ليست نوبت گرفتن قرنيه از بانك چشم قرار مي گيرد. بعد از انجام يك سري آزمايشات خاص كه هزينه آن توسط فرد گيرنده پرداخت مي شود و مي تواند تحت عمل جراحي قرار گيرد
گفتني است بيمار يك تا 2 ماه پس از پيوند در صورت عدم علائم دفع پيوند كه شامل درد مختصر، ترس از نور، كاهش بينايي، قرمزي چشم و اشك ريزش است، مي تواند به زندگي عادي و روزانه خود برگردد و ضرورتي براي خانه نشيني وي نيست. همچنين با آموزش بيماران بعد از عمل جراحي و در اختيار گذاشتن دفترچه هاي آموزشي كه اكثر مراكز درماني آن را چاپ كرده و در اختيار بيمار قرار مي‌دهند و حفظ ارتباط تنگاتنگ بين بيمار و چشم پزشك مي توان از عوارض احتمالي و همچنين دفع پيوند پس از عمل تا حدود زيادي كاست..
ارسال نظر