انسداد مجاری اشکی

اشک به طور معمول از طریق مجاری کوچکی به نام مجاری اشکی که از گوشۀ پلک‌ها به سمت بینی کشیده شده‌اند، تخلیه می‌شود. در صورتی که مجاری اشکی مسدود شوند، اشک به درستی نمی‌تواند از چشم خارج شود. کیسۀ اشکی و مجرای اشکی ممکن است پر از مایع شود و متورم، ملتهب و گاهی عفونی شود. گرچه انسداد مجاری اشکی اغلب در نوزادان اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

چه عواملی موجب انسداد مجاری اشکی می‌شود؟

علائم انسداد مجاری اشکی:

روش داکريوسيستورينوستومي (DCR)

روش داکريوسيستورينوستومي از طریق بینی و با استفاده از اندوسکوپ (DCR اندوسکوپی) یا با ایجاد یک برش کوچک در کنار بینی (DCR خارجی) انجام می‌شود. میزان موفقیت در هر دو روش داکريوسيستورينوستومي، بیش از 90% است.
برش ایجاد شده در DCR خارجی، کوچک است و معمولاً با گذشت چند ماه اثر کمی از اسکار باقی می‌ماند. با این وجود، DCR اندوسکوپی به دلیل دوره بهبودی سریع‌تر، گاه روش انتخابی ارجح است. اگر چه روش خارجی میزان موفقیت بیشتری دارد.
در DCR یک بخش کوچک از استخوان قرار گرفته بین کیسه اشکی و داخل بینی، برداشته می‌شود، در نتیجه یک راه ارتباطی جدیدی بین حفره بینی و کیسه اشکی چشم ایجاد می‌گردد. یک لوله سیلیکونی کوچک در محل برای حفظ این ارتباط تا زمانی که بافت التیام یابد، گذاشته می‌شود. این لوله بعد از چند هفته به راحتی بدون نیاز به بی‌حسی برداشته خواهد شد.

روش cDCR

این روش برای افرادی بکار می‌رود که کانال اشکی موجود در پلک آن‌ها به طور کامل مسدود شده است. روش cDCR مشابه DCR است، فقط به جای لوله سیلیکونی، یک لوله شیشه‌ای خیلی کوچک (لوله جونز) در گوشه چشم در زیر پلک گذاشته می‌شود. این لوله تقریباً دیده نمی‌شود و به طور دائمی در محل باقی می‌ماند، گرچه ممکن است گاهی نیاز به تعویض داشته باشد. این لوله باعث می‌شود اشک از چشم به درون بینی تخلیه شود.
این روش بیشتر به صورت اندوسکوپی و بدون نیاز به برش خارجی انجام می‌شود.