قوز قرنیه بیماری است که باعث ضعف پیشرونده  قرنیه شده و در نهایت باعث بیرون زدگی آن می شود. این بیرون زدگی در اغلب اوقات در نیمه تحتانی قرنیه است و در ابتدا باعث ایجاد آستیگماتیسم می شود، ( البته باید توجه داشت که همه موارد آستیگماتیسم به علت قوز قرنیه نیست). در موارد خفیف و یا در مراحل اولیه کراتوکونوس، استفاده از عینک های طبی می تواند باعث اصلاح آستیگماتیسم شود. تا کنون درمانی که بتواند سیر پیشرفت قوز قرنیه را آهسته کند در دنیا وجود نداشته است. تمامی درمان ها مانند عینک، لنز تماسی، حلقه های داخل قرنیه جهت اصلاح بخشی از دید بیمار کمک کننده بوده اند اما عمل cross-linking که در چند سال گذشته به دنیا معرفی شده است تنها روشی است که می تواند پیشرفت قوز قرنیه را متوقف کند.

در عمل Corneal collagen cross-linking with Riboflavin یا C3-Riboflavin با ایجاد پیوند های عرضی بیشتر در بافت کلاژن قرنیه با استفاده از ریبوفلاوین باعث استحکام بیشتر قرنیه می شوند. پیوند های عرضی در قرنیه مانند قلاب عمل کرده و مسئول جلوگیری از بیرون زدگی و زاویه دار شدن و نامنظم شدن قرنیه هستند.

مکانیسم ایجاد ضعف در قرنیه چیست؟

بیماران جوان مستعد تجمع رادیکال های آزاد اکسیژن در چشمشان می باشند. در شرایط معمولی این رادیکال های آزاد توسط آنزیم سوپر اکسید دسموتاز تجزیه شده و به چشم صدمه ای نمی رسانند. بعضی از بیماران نمی توانند این آنزیم های محافظت کننده را تولید کنند که در نهایت تجمع این رادیکال های آزاد باعث صدمه به بافت قرنیه شده و استحکام آن را کاهش می دهند.

 مراحل اجرای عمل چگونه است؟

این عمل حدودا” یک ساعت طول می کشد و در مطب پزشک و یا اتاق عمل انجام می شود. در حین عمل پس از برداشتن اپی تلیوم قرنیه، قطره چشمی ریبوفلاوین حساس به نور(ویتامین b2) در داخل قرنیه ریخته شده و سپس به وسیله اشعه ماوراءبنفش(365 نانومتر) فعال می شوند. نشان داده شده است که این عمل ساده باعث افزایش پیوندهای عرضی در بافت کلاژن قرنیه شده که در نهایت باعث افزایش استحکام آن می گردد. این تکنیک اولین بار توسط چشم پزشکان آلمانی به دنیا معرفی شده است.

نتیجه این عمل چگونه است؟

در مطالعاتی نشان داده شده که این عمل باعث کند شدن و یا توقف روند قوز قرنیه می شود. حتی درمواردی مشاهده شده که این عمل باعث معکوس شدن روند قوز قرنیه می گردد. همچنان مشاهده شده که اگر این عمل فقط به همراه استفاده از لنزهای داخل قرنیه intacs انجام شود تاثیر آن به مراتب بیشتر از زمانی است که به تنهائی از لنزهای intacs استفاده شود. استفاده از لنز بعد از عمل معمولا” ضروری می باشد اما به نظر می رسد که روند تخریب بافت های قرنیه با این عمل مهار می شود. در مطالعاتی که در اروپا انجام شده، این عمل موثر و ایمن بوده و در عرض چند سالی که در دنیا انجام شده است نیاز به تکرار نداشته است، البته مطالعات طولانی مدت تری جهت بررسی نیاز به عمل مجدد بایستی انجام شود.

 عوارض این عمل کدامند؟

در چند روز اول بعد از عمل ممکن است که تاری دید، اشک ریزش، سوزش و قرمزی چشم وجود داشته باشد که معمولا” بعد از چند روز قرمزی، اشک ریزش و سوزش  برطرف می شود اما تاری دید ممکن است چند هفته طول بکشد. فرد معمولا” از 3-1 روز بعد از عمل می تواند به فعالیت های متداول خود مانند مطالعه، رانندگی و سایر فعالیت های روزانه خود بپردازد.